Na początku lat ’60 XX w. państwo polskie zdecydowało się odkupić od bratniego narodu ZSRR sześć okrętów podwodnych klasy M (Malyutka) XV-bis projektu F.Połuszkina. Jak się okazało już wtedy były to wraki, czy jak kto woli pływające trumny.
O okrętach wiadomo niewiele. Pewne jest, że w momencie wejścia do służby pod polską banderą były w fatalnym stanie i bez dokumentacji technicznej, co ograniczało znacząco pole manewru przy próbie podejmowania napraw, czy też wymiany części.
Jednym z owej szóstki był okręt podwodny ORP „Ślązak”. Posiadający numer boczny 304 (wcześniej M-103 i P-103). Został zbudowany w 1949 roku i służył we Flocie Bałtyckiej ZSRR do roku 1954, kiedy to został wydzierżawiony (w listopadzie podniesiono na nim polską banderę) przez Marynarkę Wojenną PRL, a następnie wykupiony w 1962 roku.
Jego wrak odnaleziono na dnie Bałtyku około 3 Mm od portu w Jastarni, gdzie zalega na głębokości 32 metrów. Jednostka została zidentyfikowana po numerze bocznym, wymiarach oraz charakterystycznej konstrukcji kiosku i chrap.
O ile o okrętach tej klasy wiadomo niewiele, to o przejściu ORP „Ślązak” na ostateczną emeryturę nie wiadomo nic. W pobliżu miejsca wiecznego spoczynku tej jednostki, znajduje się dziwne zagłębienie w kształcie prostokąta o wymiarach 160 metrów na 30 metrów, usytuowane poniżej linii dna o 6 metrów. Niektórzy spekulują, że jest to dół wykopany celowo, aby pogrzebać okręt i tylko brak precyzji zatapiających sprawił, że wszystko potoczyło się inaczej.
Jako pozycja nurkowa wrak ORP „Ślązak” dedykowany jest dla osób z uprawnieniami od AOWD w górę. W zależności od naszego szczęścia, widoczność będzie wahać się między 1-10 metra, należy też uważać na sieci, w które łatwo się zaplątać. Sam wrak nie należy do najbardziej atrakcyjnych wśród tych, znajdujących się w wodach Zatoki Gdańskiej (niezbyt wielkie rozmiary i typowa jak dla łodzi podwodnych nieciekawa, opływowa konstrukcja), ale mimo to jest dosyć popularny i chętnie odwiedzany przez nurków. Szczególną uwagę warto zwrócić na dobrze zachowany kiosk. Pozycja łatwa do zlokalizowani dzięki bojce, od której do wraku prowadzi opustówka.
Dane techniczne:
Pozycja
54° 39’ 00″ N
18° 38’ 00″ E
Wymiary:
Długość 49,50 m
Szerokość 4,40 m
Zanurzenie 2,6 m (dziób), 2,8 m (rufa)
Wyporność 283/353 t
Napęd:
2 silniki Diesla typu 11-D o mocy 882 kW (1200 KM)
2 silniki elektryczne typu PG-17 o mocy 321 KW (436 KM)
Rozwijane prędkości:
na powierzchni 15,7 kn
w zanurzeniu 7,8 kn
zasięg 3000 nm przy 8 kn
w zanurzeniu 90 nm
załoga 31 ludzi
Uzbrojenie:
Działko 45 mm zdemontowane w na przełomie 1958/59
4 wyrzutnie torped 533
4 torpedy
[pro_ad_display_adzone id=”25708″]
