Kołobrzeg ze względu na swoje położenie w środkowej części południowego wybrzeża Bałtyku stanowił od zarania dziejów ważny ośrodek handlowy.
Podczas II wojny światowej port w Kołobrzegu był niemiecką bazą morską, a od 1945 roku spełniał rolę ważnego punktu ewakuacyjnego. Od 2016 roku Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu prowadzi systematyczne badania pod kątem lokalizacji i ewidencji podwodnych stanowisk archeologicznych.
W ramach projektu ,,Wraki Kołobrzegu 2017” Muzeum Oręża Polskiego prowadzi prace na 3 stanowiskach:
Kotwica – obok leży 14-metrowy zerwany łańcuch kotwiczny, sam trzon stalowej kotwicy jest zgięty, może to świadczyć o eksplozji, która do tego doprowadziła, wszystko to może wskazywać na okres pochodzenia z czasów II wojny światowej.
Wrak nr 2 – stalowy wrak, który znajduje się po zachodniej stronie od wejścia do portu w Kołobrzegu. Pozycję wraku udostępnił muzeum Instytut Morski w Gdańsku. Na wraku znajduje się kilka luźnych elementów, takich jak winda kotwiczna czy polery cumownicze, które trafią do Skansenu Morskiego w Kołobrzegu.
Wrak nr 1 – po szczegółowych oględzinach wraku niemieckiego promu desantowego odnaleziono najprawdopodobniej francuską armatę polową wz. 1897 na podstawie morskiej. Takich 75 mm armat Schneider wz.97 używało Wojsko Polskie we wrześniu 1939 roku. Były one montowane m.in. na okrętach: szkolnej jednostce ORP ,,Mazur”, kanonierkach ORP ,,Komendant Piłsudski” i ORP ,,Generał Haller”, trałowcach ORP ,,Żuraw” i ORP ,,Czapla”, monitorach rzecznych ORP ,,Warszawa”, ,,Horodyszcze”, ,,Pińsk”, ,,Toruń” oraz w improwizowanych pociągach pancernych Lądowej Obrony Wybrzeża i w bateriach przeciwdesantowych artylerii nadbrzeżnej. Odnaleziona armata może mieć polskie pochodzenie.
Podczas prac na jednym z wraków odkryto też zasypane piaskiem różnego rodzaju skrzynie z nieznanym ładunkiem.
Sponsorem głównym podwodnych badań w 2017 roku jest firma Tecline.
Badania możliwe są dzięki zaangażowaniu i pomocy:
– Starostwa Powiatowego w Kołobrzegu;
– firmy ESCORT Sp. z o.o., która zrealizowała etap badań sonarowych;
– firmy Digital Archaeology, która wykonała podwodną dokumentację fotogrametryczną;
– Portowej Ochotniczej Straży Pożarnej „TRYTON” z Kołobrzegu;
– Muzeum Narodowego w Szczecinie;
– Zakładu Robót Hydrotechnicznych i Podwodnych UW Service;
– Zachodniopomorskiego Stowarzyszenia Dziedzictwo Morza
– firmy Seaya.
Szczególne podziękowania dla: Arek Siewierski ,, Woodhaven”, Andrzej Ditrich, Dariusz Pietruszka, Krzysztof Mum oraz Piotr Kazmierczak ,, Kruszyna”.
Kierownik całości prac: Aleksander Ostasz – dyrektor Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu.
Skład ekipy biorącej udział w badaniach: Kazimierz Kotlewski, Jacek Podolak, Krzysztof Zasadzki, Michał Penkowski, Mariusz Szymański.
Źródło: www.muzeum.kolobrzeg.pl
[pro_ad_display_adzone id=”31298″]
