Okręt podwodny U-2513 zbudowany został w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, słynącej z produkcji sprzętu na potrzeby Kaiserlischemarine, a później Kriegsmarine. Jednostkę zwodowano 19 lipca 1944. Okręty te można nazwać pierwszymi okrętami nowoczesnego typu, na których wzorowały się okręty alianckie, jeszcze długo po zakończeniu II Wojny Światowej.
Łącznie wyprodukowano ponad 100 okrętów tego typu (wojnę przetrwało zaledwie 8 egzemplarzy), które mogły się pochwalić imponującym zasięgiem 15,5 tysiąca mil morskich. U-2513 został uzbrojony w 2 podwójne działka przeciwlotnicze 20mm, 6 wyrzutni torped na dziobie i 23 torpedy. 8 maja 1945r. ten ówczesny cud techniki wszedł do służby w 31 szkolnej flotylli U-Bootów.
Okręt budził wielkie nadzieje III Rzeszy w perspektywie walk toczonych o dominację na Atlantyku. Powszechnie uważa się, że ten typ jednostki stanowił milowy krok w rozwoju okrętów podwodnych, a jego rozwiązania konstrukcyjne zostały wykorzystane przy budowie pierwszych atomowych okrętów podwodnych.
Przełomem było na pewno zamontowanie na jednostkach typu XXI, niezwykle lekkich akumulatorów nowej generacji. W połączeniu z bardzo opływowymi kształtami kadłuba zapewniało to możliwość osiągania niespotykanych dotąd prędkości podczas zanurzenia.
Pierwszym dowódcą U-2513 został mianowany Kapitänleutnant Hans Bungards, który pozostał na tym stanowisku do 26 kwietnia 1945r. Z dniem 1 kwietnia 1945r. okręt przeszedł z 31. flotylli szkolnej do 11. flotylli (frontowej), a wkrótce potem, 27 kwietnia, dowódcą okrętu został doświadczony podwodnik, kawaler Krzyża Rycerskiego – Fregattenkapitän Erich Topp.
Nie zdążył on jednak odbyć ani jednego patrolu bojowego na swojej nowej jednostce, ponieważ 8 maja Karl Dönitz podpisał akt bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy. Tego samego dnia U-2513 stacjonujący w Horten (Norwegia) poddał się aliantom. Najpierw, 20 maja odholowano go do Oslo, a następnie do Lisahally w Irlandii Północnej, gdzie dotarł 7 czerwca.
[ot-video type=”youtube” url=”https://www.youtube.com/watch?v=h6UVMzJNJRI”]
Pomimo tego iż U-2513 został wcielony do Krigsmarine 1 kwietnia 1944r, nigdy nie wziął czynnego udziału w boju, ani w żadnym patrolu bojowym. Jego kariera w Krigsmarine trwała zaledwie 11 miesięcy.
Po przejęciu przez Amerykanów U-2513 zachował swoje pierwotne oznaczenie i pływał przez parę lat pod banderą US Navy jako USS U-2513.
W tym czasie pełnił służbę głównie jako okręt szkoleniowy. Na jego pokładzie gościł m.in. prezydent USA – Harry S. Truman, a także admirał Chester W. Nimitz. Po przejęciu pozostawał w służbie USA do lipca 1949r. O wycofaniu go zadecydowało zużycie niemieckich akumulatorów, których nie potrafiono zastąpić nowymi.
Po 7 latach od zwodowania został zatopiony rakietą wystrzeloną przez amerykański niszczyciel USS Robert A. Owens i zamieniony w cel ćwiczebny w pobliżu Key West na Florydzie – pozycja 24.53 N, 83.15W. Dziś wrak zalega na głębokości 75m i stanowi atrakcyjny obiekt dla doświadczonych nurków.
Po 63 latach od zatopienia U-2513, na jego wraku odbyło się nurkowanie dwóch bezzałogowych jednostek. Celem ekspedycji było stworzenie zapisu wideo by przybliżyć ten kawałek historii osobom nienurkującym. Zapis wideo poniżej.
Jak potoczyłaby się II Wojna Światowa, gdyby Adolf Hitler wprowadził okręty klasy XXI wcześniej? Tego oczywiście nigdy się nie dowiemy, pozostaje nam jednak ciekawe pole do rozważań. Jak wam się wydaje, czy okręty typu XXI byłyby wstanie odwrócić losy wojny i uchronić Niemcy przed ostateczną porażką?
Źródło: vaterland.pl; gastro.ostrowwlkp.pl; facta-nautica.graptolite.net
