W maju bieżącego roku, publikując artykuł o pionierskim sprzęcie nurkowym, którego twórcą był dr Christian Lambertsen, odkurzyliśmy dla Was kawałek historii nurkowania. Dzisiaj zdecydowaliśmy się przybliżyć Wam sylwetkę samego twórcy i autora skrótu S.C.U.B.A.
Christian Lambertsen, urodził się 15 maja 1917r., w Westfield, New Jersey. Tam też spędził początkowy etap swojego życia i w 1939r., ukończył Rutgers University in New Brunswick, New Jersey. Następnie kontynuował studia medyczne na University of Pensylvania w Filadelfii, które ukończył w roku 1943. W 1944r., po zakończeniu studiów medycznych w Filadelfii, rozpoczął służbę w U.S. Army medical Corps, którą kontynuował, aż do roku 1946.
W 1939r., zaprojektował pierwszy aparat oddechowy Lambertsen Amphibious Respirator Unit – LARU. Niestety jego wynalazek nie trafił do wyobraźni mu współczesnych. Po tym jak U.S. Navy wykazała się brakiem zainteresowania, zademonstrował go w basenie jednego z waszyngtońskich hoteli, dla pracowników Office od Strategic Services. Był to strzał w dziesiątkę. Przekonano się o tym podczas tajnych testów, w trakcie których amerykanie wdarli się niezauważeni, do swojej własnej bazy w Guantanamo i wysadzili nieużywany barak, po czym zniknęli w wodach Zatoki Świń.
OSS, nie tylko zakupiło sam wynalazek, ale również zatrudniło Lambertsena, aby prowadził dalsze prace nad rozwojem ekwipunku nurkowego. W ten sposób stał się jedną z kluczowych postaci mających wpływ na utworzenie oddziałów pływaków bojowych, w amerykańskiej armii, działających już w czasie II Wojny Światowej. OSS stała się późniejszym zaczynem CIA, której specjalne jednostki do dziś mają w swoim programie, wyszkolenie nurkowe.
W latach ’50 i ’60, XX wieku skoncentrował swoje działania na rozwoju medycyny nurkowej. Zaprojektował również i skonstruował kolejny aparat oddechowy, Self-contained Underwater Breathing Apparatus – SCUBA, który podobnie jak LARU stwarzał możliwość swobodnego przemieszczania się pod wodą. Pracował między innymi jako profesor terapii eksperymentalnych na University of Pensylvania. W 1972r. Uzyskał tytuł profesora medycyny tejże uczelni, a w 1976r. Profesora weterynarii. Na emeryturę przeszedł w roku 1985, ale nadal aktywnie udzielał się w kręgach medycznych. Pełnił również w tym rolę dyrektora, w założonym przez siebie The Enviromental Biomedical Stress Data Center na University of Pensylvania.
W ciągu swej bogatej kariery, był uhonorowany olbrzymią ilością nagród przez instytucje i organizacje związane z rozwojem technologii nurkowych (Undersea Medical Society Award ’70, Marine Technology Society – Award of Ocean Science and Engineering ’72, Underwater Society of America Award of Science ’73) , medycznych (Aerospace Medical Association Award ’70) a nawet kosmicznych (NASA Commendation ’69).
W ciągu 50 lat kariery naukowej, pełnił wiele prestiżowych stanowisk w instytucjach cywilnych i wojskowych, pracując nad rozwojem technologii, medycyny nurkowej i hiperbarycznej. Był twórcą wielu wynalazków i posiadaczem kilku patentów, mających zastosowanie w rozwiązaniach technologicznych nurkowego ekwipunku. Dzięki niemu nurkowie amerykańskiej armii, przestali korzystać z topornego sprzętu, ciężkich metalowych hełmów i całej aparatury dostarczającej powietrze z powierzchni przy użyciu pomp i węży.
Christian J. Lambertsen zmarł 11 lutego 2011r., w wieku 93 lat. Mimo, iż nie jest tak popularną postacią jak Jaques Cousteau czy Hans Hass, jego wpływ na kształt i rozwój nurkowania, jakie znamy dzisiaj, jest nieoceniony. Udzielał się na wszystkich jego płaszczyznach, od tych czysto technicznych i konstruktorskich, po medyczne i badające wpływ nurkowania na organizm ludzki. Zostawił po sobie olbrzymi dorobek w postaci wynalazków, książek i prac naukowych, a na kartach historii nurkowania wpisał się złotymi literami – SCUBA.
Źródło: wikipedia.org telegraph.co.uk
