Podwodni archeolodzy odnaleźli dwie żelazne kotwice, w miejscu, w którym w lipcu 1519 roku legendarny konkwistador Hernána Cortésa i jego ludzie, po raz pierwszy wysiedli na ląd na terenie dzisiejszego Meksyku. Następnie Cortés rozkazał zatopić 10 z 11 swoich statków, aby jego ludzie mieli świadomość, że z podjętej drogi nie ma już odwrotu.
Meksyk okazał się być docelowym miejscem ekspedycji, która swój początek miała na Kubie. Po osiągnięciu celu podróży hiszpański konkwistador postawił wszystko na jedną kartę i odcinając możliwość powrotu, dał swoim podkomendnym jasno do zrozumienia, że od tej pory mogą już tylko przeć naprzód.
Zatopienie statków i brak możliwości powrotu, było niezwykłym aktem zobowiązania i zapoczątkowało podbój Meksyku oraz wyznaczyło nowy kierunek w geopolityce ówczesnego świata. Co ciekawe, wraków zatopionych jednostek Hernána Cortésa nigdy nie odnaleziono.
Po upływie 500 lat, ten stan rzeczy może w końcu ulec zmianie, a przynajmniej trwają wytężone prace, by tak się stało. Najnowsze odkrycie międzynarodowego zespołu badaczy, w postaci dwóch żelaznych kotwic, to kolejny krok przybliżający archeologów do ostatecznego sukcesu.
Latem 2018 roku, badacze zrzeszeni w przedsięwzięciu The Lost Ships of Cortés Project, w którym biorą udział połączone siły meksykańskiego Narodowego Instytutu Antropologii i Historii (INAH), University of Miami oraz organizacji non-profit Submerged Archaeological Conservancy International (SACI), spędzili sześć tygodni przeczesując 30-kilometrowy obszar morskiego dna, w pobliżu pierwszego hiszpańskiego miasta w Ameryce Północnej założonego przez Cortésa – Villa Rica de la Vera Cruz.
Wykorzystując najnowsze zdobycze nauki i technologii, wiedzę lokalnych społeczności i zasoby dostarczone przez INAH, zespół zlokalizował na głębokości około 10 m kotwicę zakopaną w morskim dnie. Techniki datowania, identyfikacja gatunków drewna i analiza morfologiczna pozwoliły określić wiek oraz styl kotwicy. Wyniki badań potwierdziły, że tego typu kotwice były używane na hiszpańskich statkach Hernána Cortésa.
W lipcu 2019 roku zespół powrócił by dalej badać ten obszar i znalazł jeszcze dwie kolejne kotwice, których konstrukcja jest zbieżna z tą, odnalezioną w 2018 roku. Co jeszcze bardziej intrygujące, kotwice te zostały odnalezione zagrzebane w dnie, leżąc wzdłuż osi północ-południe. Ten na pozór nic nieznaczący detal potwierdza jednak hipotezę, że statki były zakotwiczone na morzu i systematycznie zatapiane.
Odkrycie trzech kotwic z XVI wieku dostarcza zespołowi cennych danych archeologicznych. Kotwica odkryta w 2018 r. ma nieco ponad 2 metry długości i jest zakopana pod kątem, z ułożonym pierścieniem, jakby wciąż na jej końcu cumował statek. Dwie kotwice odkryte w 2019 r. są jednak większe. Największa z nich została znaleziona około 300 metrów na północ od kotwicy odkrytej w 2018 r. i ma długość 3,68 metra. Trzecia kotwica, znaleziona zaledwie 100 metrów na północ od największej kotwicy, jest drugą co do wielkości i mierzy 2,60 metra długości.
Na razie kotwice pozostaną pod wodą. Chwilowo nie ma środków, by je wydobyć i odpowiednio zabezpieczyć, tak aby po pięciu stuleciach spędzonych na morskim dnie, wydobyte na powierzchnię nie doznały nieodwracalnego uszczerbku. Archeolodzy dokładnie przebadali stanowiska i sporządzili szczegółową dokumentację, która posłuży w dalszych badaniach. Jak tylko zespół pozyska odpowiednie środki, zamierza wydobyć i rozpocząć proces konserwacji przynajmniej jednej z odnalezionych kotwic.
Źródło: inah.gob.mx
Miłośnikom odkrywania historii polecamy projekt zrealizowany przez polskich archeologów, o którym przeczytacie w 9 numerze kwartalnika DIVERS24! Magazyn w wersji cyfrowej dostępny jest nieodpłatnie, natomiast wersję drukowaną możesz nabyć w naszym sklepie internetowym.
