Dzwon okrętowy polskiego niszczyciela eskortowego ORP „Kujawiak”, po roku intensywnych prac konserwatorskich, znów świeci pełnym blaskiem. „Serce” polskiego okrętu zostało odnalezione i wydobyte na powierzchnię przez członków Wypraw Wrakowych, podczas czwartej ekspedycji do wraku jednostki L-72, w 2017 roku
Restaurację i konserwację dzwonu ORP „Kujawiak” przeprowadziła agencja rządowa Heritage Malta. Teraz artefakt został wystawiony po raz pierwszy na widok publiczny. W najbliższej przyszłości dzwon zostanie wysłany do Polski, gdzie będzie prezentowany w różnych muzeach, zanim ostatecznie powróci na Maltę, gdzie stanie się częścią stałej ekspozycji.
22 września 2014r. polska ekspedycja „The Hunt for L72″ zlokalizowała i zidentyfikowała wrak polskiego niszczyciela ORP „Kujawiak”. 16 czerwca 1942r. Jednostka zatonęła u wybrzeży Malty gdzie pełniła służbę eskortową. Właśnie podczas ochrony jednego z transportów L-72 wpłynął na minę i poszedł na dno. Według różnych źródeł tego dnia życie straciło 12-13 polskich marynarzy.
Podczas swojej krótkiej służby „Kujawiak” brał udział w misjach na Kanale Bristolskim i Kanale La Manche. Ostatnim wojennym akcentem przed zatonięciem była duża operacja „Harpoon”, podczas której eskortował zaopatrzenie na Maltę. Dla osób zainteresowanych losami L-72 polecamy książkę Mariusza Borowiaka „Podwodni tropiciele”, której recenzję możecie przeczytać tutaj.
Stępkę pod ORP „Kujawiak” położono 22 listopada 1939r. w stoczni Vickers-Armstrong, High Walker, Tyne. Niszczyciel typu Hunt II miał w pierwotnym planie wejść do służby w Royal Navy jako HMS „Oakley”. Sytuacja się zmieniła, kiedy polski rząd złożył 4 września 1939r. Zamówienie na 18 okrętów tego typu. „Kujawiak” był jednym z trzech, z tego zamówienia, które trafiły do naszej marynarki.
L-72 mierzył 85,34m długości i 9,62m szerokości. Wyporność jednostki wynosiła 1050t. Okręt napędzany był przez dwa zespoły turbin parowych Parsonsa, 19000 shp; dwa kotły typu Admiralicji i dwie śruby. Pozwalało to na rozwinięcie prędkości 27 węzłów i przekładało się na zasięg 2000Mm przy 20 węzłach oraz 3700Mm przy prędkości ekonomicznej 14 węzłów.
Całość uzbrojona była w 6 dział uniwersalnych kal. 102 mm, 4 działa plot. kal. 40 mm, 2-4 działa plot. kal. 20 mm, 2 karabiny maszynowe kal. 7.7 mm, 1-2 wyrzutnie i 2 miotacze bomb głębinowych.
Źródło: heritagemalta.org
[pro_ad_display_adzone id=”25708″]
