Poszukiwacze wraków zjednoczeni pod egidą amerykańskiej National Oceanic and Atmospheric Administration są pierwszymi, którzy na własne oczy zobaczyli wrak niemieckiego okrętu podwodnego U-576 i zatopionego przez niego tankowca SS „Bluefields”. Obie jednostki zatonęły w 1942 roku. w pobliżu Przylądka Hatteras u wybrzeży Karoliny Północnej w USA. Wraki zostały odnalezione przez badaczy z NOAA i przebadane przez pojazdy bezzałogowe w 2014 roku.
Ekspedycja zgromadziła wielu wybitnych badaczy, reprezentujących m.in. GUE, GlobalSubDive, NOAA, Bureau of Ocean Energy Management (BOEM) i University of North Carolina Coastal Studies Institute. Celem było przebadanie wraków znajdujących się w miejscu określanym jako “Graveyard of the Atlantic” (ang. cmentarz Atlantyku – red.).
Uczestników ekspedycji w szczególności interesowały odnalezione dwa lata wcześniej wraki U-boota U-576 i jego ostatniej ofiary – tankowca SS „Bluefields”. Oba będące milczącym pomnikiem starcia do jakiego tu doszło w 1942 roku. Jednostki spoczywają na głębokości ok. 250 metrów, w miejscu oddalonym o 50 km od amerykańskiego wybrzeża.
Battle of the Atlantic: 2016Video from the Battle of the Atlantic expedition thus far, featuring footage of the German U-576 submarine and Bluefields cargo ship, both of which sunk in battle off of the coast of North Carolina in July 1942.
With UNC Coastal Studies Institute, Monitor National Marine Sanctuary, Project Baseline, Bureau of Ocean Energy Management.
More on the collaborative approach to this mission which has been key to its success: http://oceanexplorer.noaa.gov/explorations/16battlefield/logs/sept1/sept1.html
Opublikowany przez NOAA Office of Ocean Exploration and Research na 1 wrzesień 2016
Z uwagi na dużą głębokość na jakiej zalegają jednostki, do ich eksploracji postanowiono wykorzystać dwuosobowy pojazd podwodny NEMO. Pozostałe wraki podczas tej ekspedycji, znajdujące się w przedziale 60 – 120 metrów, były badane i dokumentowane przez czteroosobowe zespoły nurków. Wszystkie cele były badane pod kątem archeologicznym, ale również wpływu i zagrożenia jaki niosą dla okolicznego środowiska naturalnego.
Dane zebrane podczas ekspedycji z wykorzystaniem nowoczesnych technologii pozwolą na stworzenie bardzo precyzyjnych modeli 3D samych wraków, jak i ich najbliższej okolicy. Następnie efekty tych prac zostaną udostępnione online, tak by każdy mógł zobaczyć jak wyglądają podwodne pole bitwy sprzed 74 lat.
Co się tyczy zaś samej konfrontacji z 1942 roku, to zakończyła się ona zdecydowanie lepiej dla załogi SS „Bluefield”, która w komplecie przetrwała zatopienie tankowca. Na przeciwnym biegunie znalazło się z kolei 45 marynarzy Kriegsmarine, stanowiących załogę niemieckiego U-boota. Wszyscy ponieśli śmierć w głębinach Atlantyku.
Znajdujący się od miesiąca na patrolu U-576, 13 lipca 1942 roku nadał drogą radiową wiadomość do dowództwa w okupowanej Francji. Informował m.in. o braku sukcesów podczas patrolu oraz o doznanych uszkodzeniach. W południe 14 lipca 1942 roku U-boot napotkał na swojej drodze konwój KS-520, składający się z 19 statków handlowych oraz 5 jednostek eskorty. Była to idealna okazja dla Niemców, aby nie wracać do ojczyzny z pustym kontem.
W wyniku ataku niemieckiego okrętu podwodnego zatopiony został pływający pod banderą Nikaragui tankowiec SS „Bluefield”, a kolejne dwie jednostki doznały uszkodzeń. W odpowiedzi obstawa US Navy zbombardowała i ostrzelała pozycję U-576, co przełożyło się na zatopienie wrogiego okrętu w zaledwie kilka minut.
Ekspedycje takie jak ta opisana powyżej pozwalają na poznanie tego rozdziału historii, o którym Amerykanie nie widzieli przez lata. Przez bardzo długi czas społeczeństwo USA nie zdawało sobie bowiem sprawy, z tego jak blisko ich kraju znajdowały się wrogie jednostki, czekające na dogodną okazję do ataku. Pierwszym dowodem na bliską obecność U-bootów był wrak eksplorowany m.in. przez Richie Kholera, który przedstawił całą historię w filmie „Shadow divers”.
U-576 był niemieckim okrętem podwodnym typu VIIC, wykorzystywanym podczas działań prowadzonych w ramach II Wojny Światowej. W służbie pozostawał od 26 czerwca 1941 roku, aż do zatopienia u wybrzeży USA przez US Navy 15 lipca 1942 r. W tym czasie zatopił cztery jednostki nieprzyjaciela, a dwie inne uszkodził.
Źródło: noaa.gov
