Na początku XXw. z głębin Morza Egejskiego, grupie płetwonurków, udało się wydobyć liczne skarby z wraku starożytnego rzymskiego okrętu spoczywającego na głębokości 42m. Wśród wszystkich wspaniałości, jakie zostały przywrócone wtedy światu, znajdowało się również kilkadziesiąt elementów wykonanych z brązu.
Od samego początku bagatelizowano, tę część odkrycia, a w pewnym momencie nawet uznano, że znalazła się ona na wraku 1500 lat po jego zatonięciu, w wyniku jakiegoś dziwnego zbiegu okoliczności. Nikt wtedy nawet nie przypuszczał, że odnaleziono wówczas skarb, który wywoła prawdziwe trzęsienie ziemi w środowisku naukowym.
W 1900r. podczas nurkowania na starożytnym wraku niedaleko wyspy Antykithira, leżącej na Morzu Egejskim, nurkowie wśród wielu zabytków, ze starożytnych czasów, wyłowili fragmentu konstrukcji wykonanej z brązu. Odkrycie to początkowo zlekceważono, biorąc je za pozostałości po zniszczonej rzeźbie, a w roku 1902, kiedy odkryto w jednej z brył, widoczne fragmenty, jakiegoś mechanizmu i uznano je za skomplikowany zegar. Ponieważ panowało wówczas przekonanie, że w czasach antycznych, nie wytwarzano tak skomplikowanych mechanizmów, odkrycie zostało sklasyfikowane przez część badaczy, jako pochodzące z XVw. lub późniejsze, a obecność na starożytnym wraku, tłumaczono, jako „dziwny przypadek”.
Osobą, która jako pierwsza rozpoczęła dokładne badania dziwnego znaleziska, był Derek Price z Uniwersytetu Yale. Wykonał on m.in. prześwietlenie odnalezionych fragmentów, przy użyciu promieni rentgena. Poświęcił większość swego życia na próbę rozwiązania zagadki „tajemniczego zegara”. Zaowocowało to wydaniem po 20 latach badań pracy naukowej (1974r.), w której stwierdził, że urządzenie, składa się z 31 kół zębatych i było wykorzystywane do określania położenia Słońca i Księżyca. Wykonał również replikę mechanizmu (niedoskonałą i niepozbawioną błędów), jednak wyniki badań, zostały odrzucone przez większość świata naukowego, gdyż jak twierdzono, było to osiągnięcie nierealne dla ówczesnej nauki.
Czy można się dziwić, że prawda o przedmiocie, który spędził w wodach Morza Egejskiego ponad 2000 lat, jest tak ciężka do zaakceptowania? Skoro wykonanie podobnych konstrukcji było możliwe dopiero 1500 lat później, nie można też dziwić się sceptycyzmowi naukowego świata.
Na szczęście, praca Pric’a, wystarczyła do tego, aby tematem zainteresowali się następni badacze, a wraz z postępem i rozwojem technologii, na nowo odkryli konstrukcję i znaczenie tajemniczego urządzenia.
W 2006r. na łamach magazynu „Nature” opublikowano wyniki badań oraz trójwymiarowy obraz badanych fragmentów, wykonany przez zespół badawczy pod kierownictwem Mike’a G. Edmundsa z uniwersytetu w Cardiff, przy użyciu tomografu komputerowego. Poza przeznaczeniem i funkcjami, udało się ustalić, że na całość składało się 37 kół zębatych, odczytano również wszystkie inskrypcje pokrywające mechanizm (dzięki analizie pisma ustalono wiek obiekty na ok. II wiek p.n.e.).
Jak się okazało, Mechanizm z Antykithiry, był złożonym urządzeniem astronomicznym, a przy jego pomocy, można było przewidywać ruch Słońca i Księżyca na tle zodiaku, a także, używanego wówczas przez starożytnych Greków, kalendarza egipskiego. Pokazywał też fazy Księżyca oraz pozwalał przewidywać zaćmienia Słońca i Księżyca. Na podstawie zgromadzonego materiału badawczego, przypuszcza się również, że to niesamowite urządzenie, pozwalało śledzić ruch 5 znanych wówczas planet.
Przypuszcza się, że niezwykłe urządzenie, którego wymiary wynosiły 33cmx17cmx9cm, powstało na wyspie Rodos, skupiającej śmietankę ówczesnych astrologów. Jedna z teorii mówi, że jego konstruktorem, mógł być Hipparch, którego idee znalazły zastosowanie w konstrukcji Mechanizmu z Antkithiry.
Dokonanie tego odkrycia, zmusiło świat nauki, do weryfikacji naszej wiedzy i możliwości technicznych, jakimi dysponowali starożytni Grecy. Niestety dorobek miłujących naukę ponad wszystko Greków, został zatracony na przestrzeni wieków. Stało się tak głównie za sprawą imperium rzymskiego, które uznawało jedynie postęp technologiczny, dotyczący sztuki militarnej. Aby jeszcze raz podkreślić unikalność i precyzję tej niesamowitej skrzynki, powiem tylko tyle, że następna konstrukcja o podobnej złożoności, powstała w 1704r.
Źróło: wikipedia.pl archeowieści.pl
Foto: archeowieści.pl
