Piłka wodna, znana także jako waterpolo, to bardzo emocjonująca gra olimpijska. Cieszy się ona uznaniem tysięcy kibiców z całego świata, ekscytujących się szybkimi rozgrywkami siedmioosobowych drużyn. W tym artykule przedstawimy podstawowe reguły piłki wodnej oraz jej historię.
Historia piłki wodnej
Choć mogłoby się wydawać, że to całkiem nowa dyscyplina, jest wręcz przeciwnie. Gra się w nią już od XIX wieku w Szkocji, skąd spopularyzowała się na całą Europę. Waterpolo zadebiutowało na Igrzyskach Olimpijskich już w roku 1900, choć jego zasady były wówczas nieco inne. Dziś najlepsze drużyny wywodzą się z południowej Europy, Stanów Zjednoczonych i Australii.
Co ciekawe, rozgrywki odbywają się nie tylko na poziomie klubowym. Zawody w waterpolo toczą się też na poziomie reprezentacji międzynarodowych. Rozgrywana jest nawet Liga Mistrzów, w której biorą udział najlepsze zespoły europejskie. Jeśli zainteresowała was ta klasa rozgrywkowa, zawody można obejrzeć w telewizjach sportowych i w sieci. Dobry bukmacher online taki jak Unibet udostępnia nawet zakłady sportowe na piłkę wodną.
Zasady gry
Na każdą drużynę przypada sześciu zwykłych zawodników i bramkarz. Inaczej niż w futbolu czy w koszykówce, w piłce wodnej rzadko zdarza się, aby zawodnicy grali na określonych pozycjach. Gracze szybko przechodzą do ataku lub obrony, taktyka odgrywa więc rolę w mniejszym stopniu. Jedyną wyraźnie oznaczoną rolą jest bramkarz, którym ma dwa przywileje. Może odbijać piłkę pięścią, a także dotykać piłkę dwiema dłońmi. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy znajduje się w obszarze pięciu metrów od własnej bramki. Drużyny rozróżnia się między sobą po czepkach. Najczęściej jeden zespół nosi białe czepki, a drugi w ciemnym kolorze. Bramkarze noszą czepki czerwone, albo w czerwone paski. Gra toczy się w czterech krótkich kwartach, a ich czas zależny jest od poziomu rozgrywek. Na olimpiadzie jest to na przykład 8 minut, ale w rozgrywkach klubowych seniorów czas ten rośnie do 9 minut. Jak widać, mecze nie trwają długo, przez co są niezwykle dynamiczne. Zegar jest zatrzymywany w momencie, w którym piłka nie jest w grze – na przykład w momencie faulu. Gracze mogą zostać wykluczeni z gry do końca meczu i dzieje się to w momencie trzeciego faulu danego gracza.
Gra toczy się w basenie o wielkości od 20 x 10 m do 30 x 20 m. Ponieważ wymiary nie są dokładnie ustalone, przebieg meczu może być zupełnie inny w zależności od basenu. Wielkość bramek jest za to określona bardziej szczegółowo. Bramka musi mieć 3 metry długości na 90 cm wysokości. Powstało też kilka odmian tej gry, między innymi surf polo, które uprawia się na deskach surfingowych. Innym wariantem jest popularne w Wielkiej Brytanii kajakowe polo. To wymagająca dużej zręczności gra tocząca się w jednoosobowych kajakach. Podsumowując, wodne polo to bardzo widowiskowa i kontaktowa gra. Jeśli chcielibyście zacząć uprawiać tą dyscyplinę, na pewno wymaga ona mocnej kondycji. Nie jest tu też trudno o kontuzję. Gracze noszą nawet ochraniacze na zęby, podobne do tych, które używane są w boksie. Jeśli nie widzieliście jeszcze meczu tych rozgrywek, warto się zainteresować. Ciekawe zasady i duże tempo gry powinny trzymać was w napięciu przez cały mecz.
