Blisko 50 lat trzeba było czekać na przeprowadzenie badań archeologicznych wraku „Porcelanowca” z I połowy XIX w. spoczywającego na dnie Zatoki Gdańskiej. W 1965r. statek, którego nazwa nawiązuje do przewożonego przez niego ładunku, odkryła na głębokości 16m załoga M/S „Czapla”, należąca do Polskiego Ratownictwa Okrętowego.
Pomiary wykonano latem tego roku przy zastosowaniu innowacyjnych technik badawczych, które w przeszłości nie mogły być zastosowane przez archeologów z Centralnego Muzeum Morskiego. W owym czasie, zarówno archeologia podwodna w Polsce, jak i wykorzystywana w niej technologia dopiero powstawały.
Co ciekawe, gdy po latach chciano na nowo zbadać szczątki żaglowca, pojawiły się trudności w zlokalizowaniu go. Wszystko z powodu podania przez odkrywców niedokładnych współrzędnych odnośnie pozycji wraku. Ekipy poszukiwawcze bezskutecznie podejmowały próby odnalezienia „Porcelanowca” w latach 1979, 1983 i 1984, aż do 2009 roku, kiedy odnalazła go Marynarka Wojenna.
W tym roku w ramach projektu „Intwentaryzacja wraku F53.27 „Porcelanowiec” z Zatoki Gdańskiej”, dokładnie określono z jakiego okresu pochodzi wrak. Jak wynika z analizy przeprowadzonej przez ekspertów, statek prawdopodobnie transportował fragmenty ceramiki i fajansu angielskiego. Przypuszcza się też, że jego część została wydobyta z wraku w latach ’60 XX w. Na niektórych fragmentach talerzy widnieje napis „JC and Son”, wskazujący na producenta z hrabstwa Staffordshire, w Anglii, który prowadził handlu w rejonie Bałtyku.
Podczas ekspedycji wykonano również badania dendrochronologiczne, które wykazały, że statek zbudowany był z sosny i świerku. To dosyć dziwne, gdyż elementy konstrukcji wykonane ze świerku, są czymś niespotykanym na naszych wodach.
Pod koniec roku będziemy mieli możliwość zobaczenia fotogrametrycznego trójwymiarowego modelu całego podwodnego stanowiska. Dzięki temu możemy powiedzieć, że „Porcelanowiec” odkryje na nowo przed nami swoje tajemnice.
Źródło: trojmiasto.pl
Foto: cmm.pl
