W bieżącym roku przypada 160-rocznica wykonania pierwszej podwodnej fotografii. Coś co było niegdyś niezwykłym osiągnięciem półtora wieku później stało się powszechnie dostępne i dziś praktycznie każdy może zarejestrować kadry spod wody w postaci zdjęć lub materiałów video. Jak wyglądała jednak droga, która ma swój początek w angielskim Waymouth Bay w 1856 roku?
Pierwsze podwodne fotografie – 1856 r.
William Thompson wspólnie ze swoim przyjacielem zbudowali metalową obudowę do aparatu, z którą zanurzyli w wodach Waymouth Bay. To właśnie tutaj zostały wykonane pierwsze zdjęcia podwodnego świata. Aparat umieszczony w metalowym pudle służącym za pierwszą podwodną obudowę, był obsługiwany z powierzchni przy użyciu linki. Zdjęcia z kolei wykonano na szklanych tabliczkach o wymiarach 4” x 5”.
Efekt? Cóż… panowie Thompson i Kenyon już wśród współczesnych sobie musieli szukać osób z bogatą wyobraźnią, które dostrzegły by potencjał i dopowiedziały sobie resztę. Tak to bywa, jeżeli za lokalizację obiera się wody w pobliżu Dorset i wspomnianej Waymouth Bay. Warto jednak dodać, że próba miała miejsce zaledwie 20 lat po wykonaniu pierwszego zdjęcia w historii i 40 lat przed pierwszą próbą podjętą podczas nurkowania.
Pierwszy fotograf podwodny – 1893 r.
Louis Boutan stworzył prostą i surową obudowę do małego aparatu fotograficznego, który został użyty podczas nurkowania w tzw. „klasyku” czyli stroju nurkowym, zasilanym powietrzem z powierzchni.
Boutan szybko zdał sobie sprawę z ograniczeń, jakim podlega fotografia podwodna wraz ze wzrostem głębokości i spadkiem naturalnego oświetlenia. Przy kolejnych próbach podejmował pionierskie próby wprowadzenia sztucznego oświetlenia w fotografii podwodnej. Efektem jego współpracy z Arago Laboratories w Banyuls we Francji było stworzenie urządzenia pozwalającego na stworzenie błysku pod wodą, podobnego w działaniu do lampy błyskowej.
20 000 mil podmorskiej żeglugi – 1916 r.
Film Stuarta Patona jest pierwszym przykładem wykorzystania podwodnych zdjęć w sposób komercyjny w kinematografii. Do ich wykonania został specjalnie zatrudniony Ernest Williamson twórca „photosphere”. Sam film jest połączeniem fabuły „20 000 mil podmorskiej żeglugi” i „Tajemniczej wyspy” Juliusza Verne’a.
Pierwsze kolorowe kadry spod wody – 1923 r.
Botanik W.H. Longley i fotograf Charles Martin wykorzystali lampę błyskową działającą na bazie magnezu co pozwoliło im na stworzenie pierwszej fotografii podwodnej w kolorze. Na swoich zdjęciach uwieczniali tylko obiekty statyczne jak koralowce, anemony i gorgonie. Zdjęcia stworzone przez obu panów zostały opublikowane na łamach National Geographic w 1927 roku.
Pierwsza podwodna obudowa do aparatu – 1950 r.
Firma Beuchat stworzyła pierwszą podwodną obudowę do aparatu, produkowaną seryjnie i dostępną dla każdego – Tarzan. Jej twórcą był francuski fotograf podwodny Henry Broussard. Sprzęt był dedykowany do francuskiego aparatu fotograficznego Foca. Powstała w 1934 roku firma Beuchat wykonała wówczas bardzo istotny krok w ugruntowaniu swojej pozycji na rynku producentów sprzętu nurkowego.
Powstanie aparatu fotograficznego „Calypso” – 1960 r.
Jean de Wouters – belgijski inżynier i były członek załogi Jaquesa-Yves Cousteau, stworzył podwodny aparat fotograficzny 35 mm, który funkcjonował pod nazwami „Calypso” i „Calypso-Phot”. W 1963 roku konstrukcja została odkupiona od La Spirotechnique przez markę Nikon i ponownie wprowadzona do sprzedaży pod nazwą „Nikonos”. W efekcie dało to początek serii bardzo udanych aparatów do fotografii podwodnej.
Źródło: uw360.asia Foto: wikimedia commons
