Naukowy z Ulster University’s School of Environmental Sciences twierdzą, że udało im się wykonać najbardziej dokładne zdjęcia sonarowe wraków z czasów I Wojny Światowej, które spoczywają na dnie Morza Irlandzkiego. Część z nich znajduje się zdecydowanie poza limitami w jakich poruszają się nurkowie i nie były widziane od 100 lat.
Na wykonanych zdjęciach widać takie szczegóły, jak poręcze, maszty czy włazy. Pozyskane dane zostaną wykorzystane, by stworzyć swego rodzaju pomniki i miejsca pamięci dla wszystkich tych, którzy nie mają grobu, a ich ostatnim miejscem spoczynku zostało morze.
„Co najmniej 2000 irlandzkich żołnierzy straciło życie na morzu. W odróżnieniu od swoich kolegów walczących na lądzie, nigdy nie doczekali się grobu ani pomnika, z uwagi na to, że zginęli na morzu” – powiedział dr Plets, kierujący projektem.
Wraki objęte badaniem:
- RMS „Leinster”, storpedowany w 1918r, zginęło wówczas ponad 500 osób
- SS „Chirippo”, zatonął w 1917r, po wpłynięciu na minę, wszystkich uratowano
- SS „Polwell”, storpedowany w 1918r, również udało się wszystkich uratować
„Udało nam się wykonać najbardziej dokładne zdjęcia, jakie kiedykolwiek wykonano metodą akustyczną. Są one pełne detali, przedstawiając obecną kondycję jednostek, z których część leży poza zasięgiem nurków, a co za tym idzie ostatni raz ludzkie oczy widziały je niemal 100 lat temu. Jest to również pierwsza okazja, by prześledzić co dokładnie wydarzyło się w poszczególnych przypadkach oraz przewidzieć, jak w najbliższych latach przebiegać będzie degradacja poszczególnych obiektów” – tłumaczy dr Plets.
Niezwykle szczegółowe zdjęcia można było uzyskać dzięki wykorzystaniu nowego sonaru wielowiązkowego. Zespół złożony z archeologów morskich, geologów i biologów poświęciła cały tydzień na gromadzenie potrzebnych danych.
W trakcie wykonywania zdjęć naukowcy odeszli od tradycyjnych metod gromadzenia danych, co pozwoliło uzyskać znacznie lepsze efekty, zawierające zdecydowanie więcej punktów na każdej jednostce.
„Uzyskane szczegóły są niesamowite. Możemy zobaczyć takie detale jak poręcze, maszty, kluzę kotwiczną czy włazy. Na wrakach, które przełamały się, widoczne są nawet elementy stanowiące ich wewnętrzną strukturę. Przy warunkach panujących w Morzu Irlandzkim, żaden nurek czy kamera video nie była by w stanie dostarczyć takiej ilości szczegółów” – kontynuuje swoje wyjaśnienia dr Plets.
W Irlandii wszystkie wraki starsze niż 100 lat podlegają ochronie. Zatem w ciągu najbliższych kilku lat, każda z badanych jednostek zostanie wciągnięta na tę listę. Aby zachować ich historię dla kolejnych pokoleń ważne było dokładne przyjrzenie się ich obecnej kondycji oraz przeanalizowanie tego, co stało się z nimi odkąd widziano je po raz ostatni.
Zgromadzone dane pomogą teraz w stworzeniu modeli i panoram wykonanych w technologii 3D i będą stanowić swego rodzaju wirtualne muzeum.
Na przyszły rok zaplanowano kolejne badania i gromadzenie kolejnych danych. Badania mają rozpocząć się zaraz po zimowych sztormach, które uniemożliwiają naukowcom wcześniejszy powrót na Morze Irlandzkie.
Źródło: Ulster University,
Foto: INFOMAR – Ireland’s national seabed mapping programme, Ulster University