Irlandzkie Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego poinformowało, że z głębokości blisko 90 metrów wydobyto jeden z telegrafów, znajdujących się na wraku legendarnego statku RMS „Lusitania”. Cała operacja była zaplanowana i przeprowadzona legalnie. Liniowiec „Lusitania” został zatopiony w wyniku ataku torpedowego i spoczywa w wodach okalających południowe wybrzeże Irlandii, niedaleko hrabstwa Cork.
Wydobycia artefaktu dokonano w zeszły weekend, a odpowiedzialny za całą operacje był nurek techniczny z Dungarvan – Eoin McGarry i jego zespół. McGarry poświęcił ostatnie 15 lat na badanie i eksplorację wraku „Lusitaniii”. Latem wydobył m.in. podstawę telegrafu znajdującego się na mostku, z kolei na przyszły rok zaplanował wydobycie samego urządzenia.
Przeprowadzenie całej operacji wydobywczej nie było proste. Nurkowanie wykonano zgodnie z planem mimo kiepskiej pogody, silnych prądów i bardzo słabej widoczności. Tymbardziej należy docenić wysiłek, jaki stanowiło zanurzenie w tych warunkach na głębokość 90 metrów.
Wydobyty artefakt zostanie najprawdopodobniej wystawiony na widok publiczny w położonej niedaleko, niewielkiej miejscowości Kinsale.
„Myślę, że to świetny pomysł i zyska na tym cała lokalna społeczność” – podsumował ten plan Heather Humphreys, minister kultury i dziedzictwa narodowego.
Transatlantyk RMS „Lusitania” został zatopiony przez niemiecki okręt podwodny U20 7 maja 1915 roku. Zginęło wówczas blisko 1200 osób, a sam fakt zatopienia jednostki został wykorzystany propagandowo i miał olbrzymie znaczenie w kwestii włączenia się USA do I Wojny Światowej. Przez lata narosło wiele teorii, głoszących m.in. iż Niemców sprowokowano do zatopienia liniowca, by uzyskać poparcie społeczeństwa amerykańskiego na przystąpienie do działań wojennych.
Wciąż trwa śledztwo wyjaśniające, co było przyczyną drugiej eksplozji pod pokładem „Lusitanii”. Statek zatonął w niespełna 18 minut. Zrodziło to wiele pytań i domniemań, że w ładowni znajdowała się broń i amunicja przeznaczona dla Brytyjczyków.
Jednostka miała stalową konstrukcję, mierzyła ponad 232 metry długości i prawie 27 metrów szerokości. Posiadała cztery kominy, dwa maszty i miała wyporność 44000 ton. „Lusitania” mogła rozwinąć prędkość maksymalną 27 węzłów. Zbudowano ją w stoczni Swan, Hunter & Wigham Richardson i zwodowano w 1906 roku.
Źródło: irishtimes.com
